bugün doliciğimi gördüm, özlemişim hem de nasıl. tuhaf, bunca zamandır hiç bir buluşmamızda 1 saniye bile sıkılmasak da, aynı şehirde yaşadığımız halde nedense nadiren görüşüyoruz, böyle haber niteliği taşıyor buluşmalarımız. ayrıca daha önceden tanıştığımız ama bir türlü muhabbet fırsatı yakalayamadığımız alimunyum folyo ile bile kakara kikuru yaptık, kaynattık, o da yetmedi üstüne bir de dedikodu yaptık pek güzeldi pek eğlenceliydi, tekrarlayalım derim ben. bir de şu link verme işini öğretecekti dolicim ama olmadı düşük çene sendromu normal. artık bir dahaki sefere... (hohoyt yine üç nokta)...
3 yorum:
üç kişiye sordum; çenesi düşükleri seviyorum ben. babam sekiz kişiye sormuş; daha sık gelecekmişssin... (doli ile bensiz de görüşebilirsiniz tabi:D)
ben de 28 kişi (bak 28 ne kadar bilimsel) ile görüştüm, hem de derinlemesine, acukatlık büronuz pek eğlenceliymiş. bunlardan 23'ü ise kovulana kadar oradan ayrılmamam konusunda ısrarlıydı. :D
geriye kalan 5'i ise bu durumu abartılı bulup her şeyin kararında güzel olacağına ilişkin beyanat verdiler. kararında bir şeyi hayatımda barındıramadığım için 23 kişiyi dinleyeceğim sanırım :D
23 kişiye sordum 5 kişi olanları döveriz diyolar.
ihih, aklıma geldi bak şimdi, bi yarışma vardı, erol evgin mi ne sunuyodu, "100 kişiye sorduk, bilmem ne hakkında şunu dediler" diyordu. du bakim, "aileler yarışıyor" muydu adı, neydi?
Yorum Gönder