fark ettim ukalalık yapmaktan kayıt tutmaya vakit kalmamış, neyse neler yapıldı anlatalım.
dün dersler vardı, birini bırakma konusunda ben ısrarlıydım ama olmadı, neyse bakalım geçebilecek miyiz? ilk derste a. hoca üzerime spinoza gibi bi yük attı ki, sanırım bu dönem biraz uzun sürecek benim için, gittim yanına benimle alıp vermediğiniz nedir diye. adam zeki, biliyor da malını hemen verdi gazı. neyse efendim öbüründen de aldık avrupa kamusal alanını. durumun özeti: benim yemek yeme, tuvalete gitme blog yazma vs.. gibi hiç bir eylem çin vaktim kalmamıştır. abartsaydın laia, kuşkusuz en sevdiğim sanattır mübalağa:D
ama daha öncesi de vardı; salı günü ezginin günlüğü konserine gidildi a. ile birlikte. uzun süredir görmediğim sevdiğim ve sevmediğim insanlarla karşılaşıldı. ne kadar huysuz ve çocuk bir bünye olduğum anlaşıldı. ne de olsa boynuma atlayan b.'ye oldukça soğuk davrandım. ancak bu noktada her daim olduğu gibi kendimi teorize etme işine gireceğim. yani kadın sen beni sevmezsin ben seni sevmem, ortak tanmıdıklarımız olması dolayısıyla, onların yanında karşılaşmamız halinde niye boynuma atlarsın bu nasıl iş? elimi sık bak o kadar medeniyim yani. neyse konserde pek kalınmadı, eve gelindi. evde de üşenilmedi cahil periler yazıldı. şimdi okudum yeniden eklenmesi gereken çok şey var ama konu bayıcı olmaya başladı benim için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder