başlıktan da anlaşılacağı üzere, sarhoş muhabbetinden hoşlanmayan, tiksinen, bilimum zerzavat bu yazıyı zahmet edip okumasın lütfen, keza fena halde sarhoşum. her sarhoş gibi aşk yaşam ölüm üzerine düşünerek nihayetlendirme niyetindeyken, dayanmamadım iki satir da not düşeyim istedim. neye dair ola ki diye merak edenlere: hepimizin hayatına dair. işin aslı şu ki hiç bir zaman alçak gönüllü olmadım. dolayısıyla hep yanıldım, ama yine de iddia ettim. bu gece muştuladığım ise: aşk kendimizi kandırdığımız sürece vardır. şayet bir gün eh be yeter noktasına geldiysek, ki bu noktaya gelmemenin kendisi mucize diye adlandırılmalıdır, neşet ertaş'ın "evvelim sen oldun ahirim sensin" boş gelir...
bir de kızlar iyi ki varsınız, iyi ki yanımdasınız....
iyi geceler, tatlı rüyalar... hatta hak etmeyenlere bile....
